Ροδανθός και Μαραθούσα

                                ΡΟΔΑΝΘΟΣ ΚΑΙ ΜΑΡΑΘΟΥΣΑ

του Σωτήρη Κοσμίδη, Β2

            Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στη Θεσσαλονίκη ο πιο κακός και δύστροπος γέρος που έζησε ποτέ πάνω σε αυτήν τη γη, ο γεροτσεφέτος. Μαζί του τώρα πια ζούσε μόνο η πανέμορφη Μαραθούσα, αφού η γυναίκα του μαζί με τον γιο τους τον είχαν εγκαταλείψει μη μπορώντας να ανεχτούν την παραξενιά του και την έμφυτη τσιγγουνιά του. Η κυρά Φρόσω, η γυναίκα του, τον είχε παντρευτεί από προξενιό. Η φτώχεια την έριξε στο σπίτι του Τσεφέτο, έκανε ένα παιδί μαζι του, αλλ΄η ζωή τους ήταν αφόρητη. Έτσι αυτοί προτίμησαν την φτώχεια, εξαιτίας της γρουσουζιάς του γέρου. Η Φρόσω άφησε όμως τη μονάκριβή της κόρη στον άντρα της, ο οποίος όμως παρόλα τα στραβά του τη λάτρευε.

          Η Μαραθούσα γινόταν όλο και πιο όμορφη μέρα με τη μέρα. Ο Τσεφέτο είχε ένα κτηματάκι πάνω στον Κέδρινο λόφο, άγονο και πετρώδες. Ο Γιώργης βοηθούσε τον Τσεφέτο να σκάψουν το έδαφος για να φυτέψουν πατάτες. Αυτές τις πουλούσε ο γέρος μέσα για να βγάζει τα προς το ζειν τους. Το εισόδημα του ήταν τόσο πενιχρό, ίσα ίσα για να μην πεθάνουν από την πείνα. Η Μαραθούσα κουβαλούσε καθημερινά νερό με το σταμνί της νερό από την πλατεία Αριστοτέλους, όπου βρισκόταν η κρήνη της πόλης. Ο Γαλέριος, ο αυτοκράτορας της Θεσσαλονίκης είχε μετατρέψει την πόλη του σε κοσμοπολίτικο κέντρο. Η κρήνη και τα λουτρά ήταν από τα κορυφαία κατασκευάσματα του καθώς εξασφάλιζαν  στους υπηκόους του νερό πόσιμο και καθαριότητα.

          Καθώς λοιπόν η Μαραθούσα γέμιζε το σταμνί της νερό ο Ροδανθός έβγαινε από τα λουτρά όπου είχε πάει για το λουτρό του. Ω θεε μου, μονολόγησε, τι σπάνια ομορφιά!!! Αυτό το κορίτσι πρέπει να γίνει δικό μου, ειπε, και έτρεξε αμέσως να πάρει πληροφορίες για την καταγωγή της. Διόλου δεν τον πείραξε που ήταν φτωχή. Όμως προβληματίστηκε για το πως θα τη ζητήσει από τον σκληρόκαρδο Τσεφέτο μιας και αυτός αρνιόταν να την παντρέψει με πλούσιο τεμπέλη. Έτσι αποφάσισε να υποδυθεί τον φτωχό αγρότη!  

          Δεν δυσκολεύτηκε να μεταμορφωθεί σε αγρότη καθώς δανείστηκε τα κουρέλια ενός δούλου του. Εκμεταλλεύτηκε και τη γνωριμία με το Γιώργη και έπιασε αμέσως αξίνα στο χωραφάκι του Τσεφέτο. Άμαθος  καθώς ήταν από δουλειά σκέφτηκε να βάλει τους δούλους του να μαζέψουν τις πατάτες μέσα σε μια νύχτα! Ο Τσεφέτο ικανοποιήθηκε τόσο πολύ που αποφάσισε να τον καλέσει στο σπίτι του. Ανακοίνωσε λοιπόν στην κόρη του την απόφασή του να καλέσει έναν άξιο συμπολίτη τους στο σπίτι. Η είδηση στεναχώρησε τη Μαραθούσα γιατί πίστεψε πως ο πατέρας της της έφερνε ένα γέρο για γαμπρό μιας και ήταν σε ηλικία γάμου.

         Δεν άργησε όμως να πέσει το βραδάκι και να σου μπροστά στην εξώπορτα ο καλεσμένος με τα αρχοντικά του ρούχα. Για μεγάλη της έκπληξη η Μαραθούσα αντίκρισε τον πανέμορφο ψηλό και σωματώδη άντρα. Η έλξη ήταν αμοιβαία! Δεν άργησαν να συμφωνήσουν για το γάμο. Συμφώνησε και ο παράξενος γέρος του οποίου του καλάρεσε που ο γαμπρός του ήταν και πλούσιος και άξιος νέος. Έτσι έζησαν αυτοί καλά…